وبلاگ نویس ما رو هم درک کن !

می‌دونم خیلی پست میذارم ،، شاید یه دختر که کاری نداره و فقط میاد پست می‌ذاره به نظر بیام نمیدونم شایدم به نظر نیام!

اما من همیشه بودم تو هر شرایطی اینو از پست هام مشخصه، من اگه یه دقیقه هم وقت اضافه بیارم که واقعا این روزا خیلی وقت کم دارم جوری که چشمام هم داره اذیت میشه اینجا سر میزنم و مینویسم چون به دفترچه خاطرات اعتقاد ندارم ولی اینجا آرومم می‌کنه

# بیشتر برای من اون قسمت عجیب تر از این موضوعه که چه جور آدما این وبلاگستان به راحتی وبلاگ هاشونو رها میکنن بدون اینکه حتی یک خدافظی کنن..

 یه وبلاگ نویس بود گفت به این دلایل نمی‌خوام دیگه بنویسم و خیلی ساده خداحافظی کرد،،، 

من با این بیشتر آرامش دارم تا اینکه آدمای وبم ، کسانی‌که باهاشون حداقل یه سلام و احوال پرسی دارم و خب قاعدتا برام مهمن .

 بدون هیچ حرفی وبلاگشونو رها کنن و نگن تو کی هستی یا چی میگی !

این خیلی جای حرف داره :| 

این نشون میده ما در واقع اصلا خودم هیچ ارزشی برای هیچ کدومشون ندارم.. 

و عجیب تر اینکه هیچ وقت اعتراض نکردیم اینکه بگیم چرا رفتین چرا رفت ؟

مثل اینکه دارم میگم آره ما هم سازگار میشیم شما هم برو!

و این خوب نیست :||

 و اصلا بگین موافقین یا مخالف حرفام ؟