از موفقیاتم بگم :/

دلم میخواست معدلم 19/5 بشه اما نشد !---->براش تلاش کردم ولی خب قبلش خیلی خسته بودم و دو تا امتحانو خوب ندادم

نفر الف انتظار داشتم بشم اما نشد !---->به خودم میگم اول و دوم بشی چه فرقی داره ؟ فقط سوم نشو :)

مقاله امو همین جور به امید روزای که معلوم نیست کی میرسه انجامش بدم :/ ----> اگر از دکترِ خجالت نمیکشدم و میگفتم به درک « خودمو میگم » اصلا نخواستم مقاله بدم میرفتم میگفتم دیگه نیستم !!! حیف که دو سه تا دکتر مدیر این مقاله بدبخت من شدن  

دلم میگه برم بگم هم خودمو از استرس راحت کنم هم راحت بشم دیگه ...از یه جهت امتیاز مثبت این مقاله رو به خودم میگم که اینجوریه اگه بدی حداقل یه ذره معروف میشی ، بعد بر میگردم خونه اول که چرا بدم اصلا مگه من پزشکی میخونم ؟ بدم چی بشه ؟ هنوز درگیر این مقاله ام دو خط می نویسم بعد میزنم جاده خاکی ...

از موفقیات دیگرم :

عضو هیچ فعالیت درسی نیستم ، کاملا همه چیز در سکوت داره پیش میره! 

زبان کاملا مسلط و با تلفظ اصل صحبت کنم D:

ورزش یه حرفه ای ماهر مدال اور

تنها امیدم تموم شدن هر چه تمام تر این دوران هست :)

#دانشجو به این شادی تا حالا ندیدم یا شایدم ندیدین !

وقت تلف کردنم عالمی داره خودمو سرگرم میکنم فقط.

فقط و فقط دو دقیقه میگذره !

سوال : چه جور وقت خود را الکی هدر بدهیم ؟

#یه دفعه از دیدگاه بر عکس گونه به همه چیز جواب بدیم ! به نظرم بد نیست ...