چند اتفاق :)

پارت یک 

من عجله داشتم میخواستم سوار آسانسور بشم ولی ترس داره اگه آسانسور خراب شد :/ 

 در رو باز کردم تا وارد آسانسور بشم یه پسر بچه هم داخل آسانسور بود :) 

 شماره طبقه خودمو رو زدم و پسر بچه هم از قبل شماره خودش رو زده بود اول پسر بچه باید از آسانسور خارج میشد

بهش میگم چرا نمیری؟

میگه میخوام با شما بیام ( همین جوری هم خندید ) 

من :| 

نگام میکنه و لبخند میزنه

هیچی دیگه ندارم بگم بچه دهه90یعنی اواخر دهه هشتاد هست هر لحظه امکان شماره دادن وجود داره خخخ

منم یه لبخند میزنم:) 

سن کودک به 9 میخورد خیلی کوچک بود ولی شدیدا شیطون 

یادگاری بمونه :)

پارت دو 

 داشتم از مغازه ها رد میشدم حالمم گرفته بود و تو فکر بودم ، یه یهو یه پسر از جلوم رد شد ، رد شدن این آقا همانا و شروع خنده های من یه لباسی پوشیده بود از این پاره پوره ها فقط باید میدیدین خندم هم بند نمیومد...!

آخه من نمیدونم چرا اینجوری لباس می پوشن عین معتاد ها شده بود یه جای سالم در لباس هاش پیدا نمی شد ، درسته مد ولی دیگه بعضی ها شورش رو درمیارنفقط یه مزیت که داره اگه شلوار آدم قسمت زانوش پاره شد میتونه بگه مدُ

پارت سه 

 داخل مغازه کفش فروشی بودم ، داشتم به کفش ها نگاه میکردم که کدومش قشنگ تره تا بخرم ، یکی از عجیب ترین اتفاق های تو عمر ام رو دیدم آقای  مغازه داره داشت کفش خانمِ رو می‌بست من بودم همون جا سکته رو میزدم از خجالت  :| ... کفشش از این بنددار های بلند بود :/ 

 یاد موقعی افتادم که مانتو میخواستم بخرم بعد همه داشتن میگفتن وای چقدر خوشگل شدی و اینا ،، حواسم نبود در پرو نیمه باز بود منم فقط محو مانتو شده بودم که چقدر خوشگله :) داشتم قربون صدقه خودم میرفتم

تا  داشتن حساب میکردن و با هم دیگه صحبت ، متوجه میشم که بله آقای مغازه دار قشنگ داشت نگاهم میکرد انکار مثلا من دخترخاله اشم  

جدیدا جوری شده که مثلا قشنگ میگن بذار ما هم ببینم بهتون لباس میاد یا نه ؟ رو که نیست

این لوازم آرایشی که میگن این رژلب بیشتر بهتون میاد از رفتن به مغازه امیدوارم آرایشی که فروشنده مرد هست اصلا دوست ندارم همش حس معذب بودن دارم:|

فکر کنم من خجالتی ام وگرنه همه عادی ریلکس تازه دیده شد از این رفتارها هم خوششون میاد:|

قبول دارم باید نظر داد ولی بعضی نظرات بیان کردنش چندان جالب نیست ...!